poprzez serwis główny

Stary kościół drewniany pod wezwaniem Świętych Apostołów: Szymona i Judy Tadeusza
Najcenniejszym zabytkiem architektonicznym w Białce Tatrzańskiej jest drewniana świątynia pochodząca z przełomu XVII i XVIII wieku.
Kościół pod wezwaniem Świętych Apostołów Szymona i Judy wzniesiony został około 1700 roku, na miejscu strawionego przez pożar kościółka z roku 1636. Świątynia zbudowana przez miejscowych cieśli Jędrzeja Topora i Jana Chlipalskiego pod kierunkiem księdza Marcina Drużbackiego przetrwała do dnia dzisiejszego.
Kościół położony jest na terenie dawnego cmentarza, otoczonego kamiennym murkiem, nakrytym dwuspadowym daszkiem gontowym. Murek przerwany jest trzema bramkami; główna, południowa bramka o trójkątnym szczycie ma otwór prostokątny zamknięty półkolem. Lipy rosnące w otoczeniu kościoła są zabytkami przyrody.
Ogólnie białczański kościół scharakteryzować można jako cenny zabytek drewnianego budownictwa sakralnego doby baroku, w którym żywa jest jeszcze tradycja gotyku.
Dopełnieniem wyposażenia wnętrza kościoła są niewielkich rozmiarów, malowane na płótnie, zapewne XIX wieczne stacje Drogi Krzyżowej. Interesujący jest także fereton z malowaną postacią Matki Boskiej z Dzieciątkiem i sceną Ukrzyżowania, której schemat kompozycyjny (kwiatowe tło) przywodzi na myśl obrazki malowane na szkle.